Το Πάνθεον του Μπλογκολύμπου μου...

Μιας και αυτές τις μέρες περνάμε μια τάση στριπτίζ ψυχής και καρδιάς... είπα να αναρτήσω [αποκαλύψω] [περιγράψω] κι εγώ το δικό μου Πάνθεον εδώ, σ'αυτό το μπλογκοχωριό της μπλογκόσφαιρας.
Ξεκινώ με τις κυρίες διότι πάντα, μα πάντα, ασπάζομαι τη φράση "ladies first."

ΟΙ ΠΑΝΘΕΕΣ:

Η Αλεξάνδρα, η "κουμπάρα μου," που γελάει μαζί μου, ακούει την γκρίνια μου, μού τα χώνει κανονικά και πάντα έχει δίκιο, που είναι επαναστάτρια, συγκροτημένη, ερωτευμένη και πολλά πολλά πολλά πολλά άλλα. Επίσης μου λέει συνεχώς πόσο κούκλος είμαι που σχεδόν το έχω πιστέψει και σε λίγο θα το πάρω και πάνω μου. :Ρ ...και το πιο σημαντικό... θα το πει το "σ'αγαπώ" και θα το εννοεί!

Η Γλαρένια, που με τον δικό της τρόπο έβγαλε το δελφίνι από μέσα μου...

Η Έλενα, που μου χαρίζει φιλιά, φιλία και ανησυχεί μονίμως για τις ώρες που περνώ στην δουλειά... Η Έλενα που με μάγεψε όταν μου μίλησε με εκείνη την υπέροχη νοτιοαφρικανική προφορά της... και για τον Puccini... που μου τραγουδά πάντα πριν πει "καληνύχτα."

Η Σοφία, γιατί είναι η Britannica της όπερας, έχει κίλλερ γροθιά, και λατρεύει τα αιλουροειδή της.

Υπάρχουν κι άλλες... ξέρετε εσείς ποιες είστε...

ΟΙ ΠΑΝΘΕΟΙ:

Ο Ευάγγελος, για τις πιο ευρηματικές διακοσμητικές του εκφράσεις που τις αντλεί αστείρευτα εδώ και πολλά χρόνια... Ο Ευάγγελος, που μου έχει κάνει τόσα μελωδικά δώρα...
...που εξαιτίας του βρίσκομαι εγώ εδώ... και γι'αυτό τον λόγο δεν του χρεώνω το γεγονός ότι λατρεύει περισσότερο τον Σινεντόγκ. Ο Ευάγγελος που τόσα χρόνια τώρα, σε όποια χώρα και να βρίσκεται... θα τηλεφωνήσει και θα μου χαϊδέψει τα αυτιά με την παιχνιδιάρικη και αλέγρα φωνή του.

Ο Γιάννης ο Φιλιππίδης. Γιατί είναι ο Γιάννης ο Φιλιππίδης και αυτό τα λέει ΟΛΑ!

Ο Άγγελος ο Σπύρου... για τον οποίο θα έδινα τα πάντα να τον ακούσω στο πιάνο του ένα σούρουπο δίπλα στη θάλασσα. Γιατί με έκανε να κολυμπήσω σε νυχτερινούς ωκεανούς, σε αστραφτερούς ουρανούς.. και ας είναι όπως λέει "ερασιτέχνης."

Ο Θωμάς, που μου πήρε συνέντευξη στο κατάστρωμα της Αργώ.

Οι Νανάκος και Λέννυ, για το χιούμορ τους και το γέλιο, γέλιο, γέλιο...

Ο Γ για Γιώργος, ο οποίος ζει ό,τι "κουφό" έχω ζήσει κι εγώ.

Ο ΣΝικόλας, για τη σχέση που έχει με τα μπισκότα των αερογραμμών, για τον τρόπο που μαγειρεύει την σοκολάτα, κι επειδή ξέρει πως να φωτογραφίσει σωστά τις τσούχτρες το καλοκαίρι.

Ο Νίκος, που τον γνώρισα νήπιο στην παραλία και μου μαθαίνει πώς να πετώ κοντά στον ήλιο χωρίς να λιώνουν τα φτερά μου.

Ο Αλέξανδρος, που θα έκανε ακόμα και τον Χένρυ Μίλλερ να κοκκινίσει.

Υπάρχουν κι άλλοι... ξέρετε εσείς ποιοι είστε...

Υπάρχει και το Προσωπικό μου Πάνθεον... το οποίο για την ώρα θα παραμείνει... προσωπικό...