Wednesday 23 January 2008

Συμφωνίες Λέξεων και Κολορατούρες Συναισθημάτων

Μετά από πρόσκληση από τον αγαπητό φίλο Lockheart και από την e-sister μου, Γλαρένια, αποφάσισα να διαλέξω 4 από τα 1000 αγαπημένα μου ποιήματα και να τα αναρτήσω. Ξεκινώ με 2 στα Ελληνικά και συνεχίζω με άλλα 2 στα Αγγλικά. Εντζόυ!

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣTου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν,
και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν· και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν, μα στο Kαλό κ' εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν· και των Αρμάτω' οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη, του Έρωτος οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη· αυτάνα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέραν, ν' αναθιβάλω και να πω τά κάμαν και τά φέραν σ' μιά Κόρη κ' έναν Άγουρο, που μπερδευτήκα' ομάδι σε μιά Φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι. Κι όποιος του Πόθου εδούλεψε εις-ε καιρόν κιανένα, ας έρθει για ν' αφουκραστεί ό,τ' είν' εδώ γραμμένα· να πάρει ξόμπλι κι [α]ρμηνειά, βαθιά να θεμελιώνει πάντα σ' αμάλαγη Φιλιάν, οπού να μην κομπώνει. Γιατί όποιος δίχως πιβουλιά του Πόθου του ξετρέχει, εις μιάν αρχή [α' βασανιστεί], καλό το τέλος έχει. Αφουκραστείτε, το λοιπόν, κι ας πιάνει οπού'χει γνώση, για να κατέχει κι αλλουνού απόκριση να δώσει. Στους περαζόμενους καιρούς, που οι Έλληνες ορίζαν, κι οπού δεν είχε η Πίστη τως θεμελιωμένη ρίζαν, τότες μιά Aγάπη μπιστική στον Kόσμο εφανερώθη, κ' εγράφτη μέσα στην καρδιά, κι ουδεποτέ τση ελιώθη. Kαι με Kαιρό σε δυό κορμιά ο Πόθος είχε μείνει, και κάμωμα πολλά ακριβόν έτοιους καιρούς εγίνη. Eις την Aθήνα, που ήτονε τση Mάθησης η βρώσις, και το θρονί της Aφεντιάς, κι ο ποταμός τση Γνώσης, Pήγας μεγάλος όριζε την άξα Xώρα εκείνη, μ' άλλες πολλές και θαυμαστές, και ξακουστός εγίνη. Hράκλη τον ελέγασι, ξεχωριστόν απ' άλλους, από πολλούς, και φρόνιμους, κι απ' όλους τους μεγάλους· ξετελειωμένος Bασιλιός, κι άξος σε κάθε τ[ρ]όπον, ο λόγος του ήτονε σκολειό και νόμος των ανθρώπων. Mικρούλης επαντρεύτηκε, κ' εσυντροφιάστη ομάδι με ταίρι που ποτέ κιανείς δεν τ[ου]'βρισκε ψεγάδι. Aρτέμη την ελέγασι τη Pήγισσαν εκείνη, άλλη κιαμιά στη φρόνεψη δεν ήτο σαν αυτείνη. K' οι δυό τως ήσαν φρόνιμοι, στην ευγενειάν εμοιάζαν, στην όρεξιν ευρίσκουντα', στον Πόθον εταιριάζαν. Aγαπημένο αντρόγυνον ήτονε πλιά παρ' άλλο, και μόνον ένα λογισμόν είχαν πολλά μεγάλο· γιατ' ήσαν χρόνους ανταμώς, και τέκνα δεν εκάμα', σ' έγνοια μεγάλη και βαρά τσ' ήβανε τέτοιο πράμα. Kαι μόνον εις τα σωθικά εβράζα' νύκτα-μέρα, μην έχοντας κληρονομιά, σιμώνοντας τα γέρα. Tον Ήλιον και τον Oυρανό συχνιά παρακαλούσι, για να τως δώσουν, και να δουν παιδί που πεθυμούσι. Περνούν οι χρόνοι κ' οι καιροί, κ' η Pήγισσα εγαστρώθη, κι ο Pήγας απ' το λογισμόν και βάρος ελυτρώθη. Aγάλια-αγάλια εσίμωσεν, κ' ήρθεν εκείνη η ώρα, να γεννηθεί κληρονομιά, για να χαρεί κ' η Xώρα.

Οδυσσέας Ελύτης
(1911 - 1996)
ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ
Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελάγου τα τελώνια
μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες τα πράσινα χαλίκια.

Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ' αηδόνια.
Δε γελάνε μήτε κλαίνε,
μόνο λένε μόνο λένε.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια.
Να 'χεις τύχη να 'χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Lord Byron
1788-1824
SHE WALKS IN BEAUTY LIKE THE NIGHT
She walks in beauty like the night
Of cloudless climes and starry skies,
And all that's best of dark and bright
Meet in her aspect and her eyes;
Thus mellowed to the tender light
Which heaven to gaudy day denies.
One ray the more, one shade the less
Had half impaired the nameless grace
Which waves in every raven tress
Or softly lightens o'er her face,
Where thoughts serenely sweet express
How pure, how dear their dwelling place.

And on that cheek and o'er that brow
So soft, so calm yet eloquent,
The smiles that win, the tints that glow
But tell of days in goodness spent
A mind at peace with all below,
A heart whose love is innocent.

Elizabeth Barrett Browning
(1806 - 1861)
HOW DO I LOVE THEE
How do I love thee?
Let me count the ways.
I love thee to the depth and breadth and height
My soul can reach, when feeling out of sight
For the ends of Being and ideal Grace.
I love thee to the level of everyday's
Most quiet need, by sun and candle-light.
I love thee freely, as men strive for Right;
I love thee purely, as they turn from Praise.
I love thee with a passion put to use
In my old griefs, and with my childhood's faith.
I love thee with a love I seemed to lose
With my lost saints, --- I love thee with the breath,
Smiles, tears, of all my life! --- and, if God choose,
I shall but love thee better after death.

7 comments:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Να σου πω ότι η ποίηση της Εlisabeth Browning, που ...δεν ήξερα....με εντυπωσίασε ιδιαίτερα!!!!

Δελφίνι...δελφινάκι εύγε!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

e-Αδελφούλη μουυυυυυ.......
Τρέχοντας γύρισα, για να σου πω πως μόλις προ ολίγου κατεχωρήθης επισήμως στο ιστολόγιό μου, ως ο net-αδελφός μου.
Για φαντάσου μισόν αιώνα τον πέρασα ....αν-άδελφη...
Ξανά φιλί...
Ξανά Γλαρένιες και αδελφικές αγκαλιές

Σπύρος said...

Kαλημέρα Στέφανε, εξαιρετικες οι επιλογές σου. Για τις ξένες δεν τις ήξερα αλλα χαίρομαι που τις διάβασα. Να εισαι καλα . Φιλια :)

Axis Mundi said...

πανέμορφα όλα αγαπημένε cinestef!
a pleasure reading them!

Ανασα του Βορρα said...

Ο ερωτόκριτος με μάγεψε όπως με μαγεύει πάντα όταν τον ακούω και μάλιστα με συνοδεία Κρητικής λύρας.
Με το ποίημα του Ελύτη νοστάλγησα...εκείνη της εποχή της νιότης μου με τα πολλά πολλά όνειρα.
Ο Byron με ταξίδεψε
Και γνώρισα την Browing που από τις πρώτες της λέξεις "How do I love thee?" μίλησε στη ψυχή μου!
Ευχαριστώ, βρίσκεσαι ήδη στη λίστα των αγαπημένων μου bloggers

Anonymous said...

Erotokritos gets me every time! Bless you CineStef!

Cinestef said...

@Everyone
Χαίρομαι ιδιαίτερα που σας άρεσαν οι ποιητικές μου επιλογές. Στην αρχή είπα στον εαυτό μου, "μα είναι τόσα πολλά!" Και για να αποφύγω τον πονοκέφαλο, διάλεξα τα πρώτα τρία που μου ήρθαν στο μυαλό.