Και σαν φανατικός σαουντρακίστας, οι δικές μου επιλογές είναι:
20.Captain Corelli's Mandolin
Stephen Warbeck
2001
19.Eduart
Κώστας Χρηστίδης, Μίνως Μάτσας
2007
18.Πολίτικη Κουζίνα
Ευανθία Ρεμπούτσικα
2003
17.Iris
James Horner
2001
16.Pan's Labyrinth
Javier Navarette
2006
15.Joyeux Noël
Philippe Rompi
2005
14.Jeux d'Enfants
Phillipe Rompi
2003
13.Frida
Elliot Goldenthal
2002
12.Angels in America
Thomas Newman
2003
11.300
Tyler Bates
2006
10.It's All About Love
Zbigniew Preisner
2003
09.Alexander
Βαγγέλης Παπαθανασίου
2004
08.Harry Potter
and
The Sorcerer's Stone
John Williams
2001
07.The Lord of the Rings
The Fellowship of the Ring
Howard Shore
2001
06.The Fountain
Clint Mansell
2006
05.Les Triplettes de Belleville
Benoît Charest
2003
04.Le fabuleux destin
d'Amélie Poulain
Yann Tiersen
2001
03.Mother Of Mine
Tuomas Kantelinen
2005
02.The Hours
Philip Glass
2002
01.Atonement
Dario Marianelli
2007
Αυτά για τώρα είναι τα αγαπημένα CineSteftracks.
Το κομμάτι που προτείνω για την συλλογή που θα παρουσιαστεί στο City Lights είναι το "Mother of mine" από την ταινία "Mother Of Mine (Äideistä Parhain)" του Klaus Härö.
Enjoy!!!
5 comments:
Σ'ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή, τις ωραίες επιλογές και το κομμάτι. Θα σε ειδοποιήσω πριν τη μετάδοση (μάλλον θα είναι η πρώτη εκπομπή του χρόνου)
Μου αρέσει που έχουμε επιλέξει αρκετά ίδια πράγματα στην 20αδα μας ο καθένας. Επίσης έχει ενδιαφέρον που στηρίζεις πολλά ευρωπαϊκα σαουντρακς.
Πάντως Οι ώρες και Η Εξιλέωση είναι μακράν τα κορυφαία αυτής της εποχής!
Φχαριστώ, Ελαφίνι! Είμαι σίγουρος ότι το πρόγραμμα σου θα είναι μοναδικό! :))))
@Alps - Το γεγονός ότι έχω πολλά ευρωπαϊκά σάουντρακ στις επιλογές μου είναι παντελώς τυχαίο. Όταν βλέπω μια ταινία, την ακούω επίσης. Κι αν μου αρέσει αυτό που ακούω, γίνεται μέρος του μουσικού κόσμου μου.
Προσωπικά πιστεύω ότι η κινηματογραφική μουσική, πέρα από την λειτουργική της ιδιότητα στο όλο το κινηματογραφικό σύνολο, είναι η εξέλιξη της κλασσικής μουσικής που για μένα έφτασε στο τέλος της στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Νομίζω ότι μέσω του κινηματογράφου η κλασσική μουσική βρήκε τον τρόπο να μπει και πάλι στη ζωή μας, να χαϊδέψει τα αυτά μας και να μας γαργαλίσει την ψυχή.
Το Κοντσέρτο της Βαρσοβίας είναι ένα καλό παράδειγμα. Επίσης πιστεύω ότι το πρώτο σάουντρακ που αγόρασα, [το 1977] Ο Πόλεμος των Άστρων, είναι μια βέρα κι ολοκληρωμένη συμφωνία. Νομίζω ότι πολλοί θα συμφωνούσαν με αυτό.
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα.
Είναι αργά όμως. Εν καιρώ θα πούμε κι άλλα...
"cinestef" ti enoeis pio konta sto cinema?ase kana sxolio na mou peis!Filakia!
Να προσθέσω και το σάουντρακ της ταινίας "Οnce"...
Post a Comment