Ξέρω ότι με χάσατε εδώ και καιρό, αλλά έτσι είμαστε εμείς οι καριερίστες. [Τρομάρα μας!]
Εδώ κι ενάμιση χρόνο έχουν γίνει πολλά, και καλά, αλλά και άσχημα. Περισσότερα καλά θα έλεγα.
Σε γενικές γραμμές έχει πέσει δουλειά, πολλή δουλειά.
Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με την ταινία "Σκότωσα τη Μητέρα μου." Και αν δεν την έχετε ακουστά, δεν έχει καμία σχέση με δολοφονία μητρός. Το τρέιλερ μπορείτε να το δείτε εδώ.
Το σενάριο το έγραψε ο Xavier Dolan στα 16 του και μέχρι τα 19 του, βρήκε τον εαυτό του να παίρνει πολλαπλά βραβεία στις Κάννες, στο Βέλγιο, στη Μόσχα και δεν θυμάμαι σε πόσα άλλα φεστιβάλ.
Η μετάφραση ήταν παλούκι. Ομιλούν Γαλλικά, αλλά Γαλλικά Κεμπεκουά, καθώς η ταινία είναι από τον γαλλόφωνο Καναδά. Με 900+ υπίτιτλους, ήταν άθλος.
Το καλοκαίρι προβλήθηκε στη Γαλλία με γαλλικούς υπότιτλους! Παρεμπιπτόντως, είναι και η επίσημη συμμετοχή του Καναδά για το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας 2010.
Η πρώτη προβολή στην Ελλάδα θα γίνει στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη και στις αίθουσες στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα βγει τον Δεκέμβρη 2009.
Την συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Αυτά για τώρα. Μόλις μπορέσω θα σας πω κι άλλα!
Προς το παρόν, α τούτ α λουρ!
CineStef
Προχθές σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να πάθω υπαρξιακή κρίση ή όχι.
Μετά από ένα γερό γκρουπ θέραπυ με εκλεκτά φιλαράκια στο μουροτεφτέρι, αποφάσισα να μην. Έκανα κάτι άλλο όμως. Παρατήρησα την "κατάσταση," ή στα ξένα, "status," των φίλων μου εκεί. Ένιωσα ένα περίεργο συναίσθημα. Ήταν κάτι σαν να ήμουν αόρατος και επισκεπτόμουν τον καθένα φίλο και την καθεμιά φίλη και τους/τις πετύχαινα καθώς εκείνη τη στιγμή έκαναν ή αισθανόταν κάτι, οτιδήποτε και να ήταν αυτό. Το παράξενο είναι ότι οι επισκέψεις αυτές ήταν σαν να έγιναν όλες την ίδια στιγμή, και αυτό μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Δεν θα το αναλύσω... απλά συνειδητοποιεί κανείς ότι ζει σε μια μορφή τις "ζωές των άλλων." Τα πόσα γίνονται ταυτόχρονα πέρα από τον καθένα μας... Κουτσομπολιό; Ηδονοβλεψία; Ηδονο-ανάγνωση; Ή απλά συνύπαρξη σε μια διάσταση που θα μπορούσε κανείς
να την αποκαλέσει...
"Ζωή;"
Νίκος: Θα αποδράσω. Πάνος: Είσαι παιδί μου πειρασμός. George: Enjoyed his alumni reunion at... Φωτεινή: Να σε χαίρομαι. Adrodite: Is wanting to start a petition. Kostas: Is on the air. Γιάννης: Και η Παρασκευή, μέρα βροχερή. Κλαίει κι ο Θεός που είμαι μοναχός. (όχι καλόγερος) Σταύρος: ...is bored. Do something! Δημήτρης: Εις το γραφείο της σύνθεσης και με μυαλό της αποσύνθεσης. Μπέτι: Δώστε αγάπη και θα την λάβετε πίσω. Πάνος: Χαλαρώνω!!!! Χρύσα: Σ'ευχαριστώ που είσαι μέρος της ζωής μου. Μάνος: Σ'εκδικήθηκα. Τον εαυτό μου σκότωσα μα σ'εκδικήθηκα! Χρήστος: Βάζουμε χέρια στις τσέπες και φτάνουν στα παπούτσια! Μαργαρίτα: Σκασμένη... Ινές: Is studying as always. Cleopatra: ...is lonely and tired. Jimmy: Αναρωτιέμαι γιατί όλοι αποφασίζουν να βγουν στους δρόμους με το αυτοκίνητο όταν κυκλοφορώ. Blue: Is listening to the radio. Σάκης: Has already thought about leaving the town. Στέφανος: Ιs watching the calm before the storm. Νάσσος: Μην του μιλάτε του παιδιού. Σοφία: Η κατάσταση είναι W.C. Chris: Is pre-packing :( Caterina: Got her book from Barnes & Noble and is happy. :) Σταύρος: Ψάξε με κι εσύ. Nicholas: Is breaking grounds. Κωνσταντίνος: Δεν ακούω κανέναν!!! Πάνος: Πίνω καφεδάκι. Afrodite: Is drowning herself in coffee and prepping up for another long day. Chris: MacBook Day! MacBook Day! MacBook Day! Γαβριήλ: Άντε να φύγει και αυτή η βδομάδα. Άντε! Σάκης: I just can't wait till Saturday! Γιάννης: Όχι άλλα νοσοκομεία... έγκωσα πια...!!! Πάμε γι'άλλα!!! Nicholas: Thinks time is moving way too slow right now... Αλεξάνδρα: Στρώνω μουρίτσα για το βράδυ. Ησυχία παρακαλώ. Rena: Has a broken computer but not a broken spirit. Λάμπρος: Βαρέθηκα! Λέω να σχολάσω για σήμερα. Νίκος: I'm trying to find out how much money I need to retire. Δημήτρης: You are beautiful... I love you... Ελισάβετ: Μα τι όνειρα βλέπω, Θεέεεεεεεεεε μου!!! Paolo: Ma allora... Rapitori seriali non mi avrete!!!!! Δήμητρα: Is a little confused. Αλέξανδρος: Is ready for the party... Δημήτρης: Ne me quitte pas, il faut oublier... Λία: Είναι πάρα πολύ στεναχωρημένη. Φρούδες ελπίδες!!!!!!!! Megan: Has gout and it is the most painful pain she has ever pained. Χρήστος: Θέλω την Πετρούλα στο κρεβάτι μου!!! Clay: Needs to offload some of his toxic assets. Όλια: ...is. Νίκος: Is eating μια φοβερή χορτόπιτα που έφτιαξε μόνος του. Κωνσταντίνος: Μια ωραία πεταλούδα! Μια ωραία πεταλούδα, στα τσιμέντα τριγυρνά...
Ε, ναι λοιπόν... Είμαι κι εγώ ένας από τους πρωταγωνιστές της αιματοκυλισμένης ιστορίας του φοβερού και τρομερού τρομομυθοπλάστη, Toymaker! Ε, ναι λοιπόν... Ήμουν κι εγώ εκεί!
Θα το αντέξουν να νεύρα σας; Θα το αντέξει η "ΚΑΡΔΙΑ" σας; Δείτε το trailer που ακολουθεί και αν τολμάτε... διαβάστε...
20.
19.
18.
17.
16.
15.
14.
13.
12.
11.
10.
09.
08.
07.
06.
05.
04.
03.
02.
01.
