Τελοσχρονιάτικες Κακίες

31 Δεκεμβρίου, 2010, σήμερα!
Στο σπίτι με άδεια! Οι περισσότερες εκκρεμότητες του '10 [εκ]πληρωμένες. Μετάφραση μεγάλη ολοκληρώθηκε και εστάλη! [Yes!]
Κι εδώ κάπου θα ξεκινήσω με τις τελευταίες μου κακίες για την χρονιά 2010 για να ξεκινήσω την επόμενη με μια καλή κουβέντα [λέω εγώ τώρα].
Τελοσχρονιάτικη κακία Νο.1
Κοιμήθηκα αργά. Ξύπνησα νωρίς; Γιατί; Ξεκίνησαν οι junior entrepreneurs πουρνό πουρνό να βαράνε τα κουδούνια για να πουν τα κάλαντα. Εντάξει, παράδοση είναι. Αλλά τα σκασμένα είναι απαραίτητο να βγουν στην καλαντότσαρκα στις 8 το πρωί; Γιατί δεν σηκώνονται στις 9, να πιουν το γαλατάκι τους, να διαβάσουν τους στοίχους των καλαντών, να κάνουν πρόβα, να ζεστάνουν τη φωνή τους; Αλλά όοοοοχι, κατευθείαν στο χρήμα! Και λέω χρήμα γιατί τα περισσότερα δεν νοιάζονται για τα κάλαντα και την παράδοση, αλλά για τα ευρώπουλα που θα 'κονομήσουν. Πείτε με κακό, αυτήν την εντύπωση έχω.
Φόρεσα τις ωτοασπίδες, έριξα το ένα από τα τρία μου μαξιλάρια πάνω στο κεφάλι και συνέχισα να ονειρεύομαι. [Δεν γράφω τι ονειρεύτηκα. Να μη σας νοιάζει! :Ρ]
Και κάπου εδώ έρχομαι στην...
Τελοσχρονιάτικη κακία Νο.2
Κράτησα κι εγώ μια παντελώς ελληνική παράδοση. Σαν βέρος Έλληνας, πήγα την τελευταία στιγμή να πάρω τα τέλη κυκλο[ε]φορίας! Τις τελευταίες μέρες, όποτε τύχαινε να ανοίξω την τιβί, τα δελτία έδειχναν κάτι ουρές ΝΑ! στις εφορίες με κόσμο αγχωμένο να αγοράσει το δικαώμα οδήγησης στους ελληνικούς δρόμους. Λύσσα λέμε! Ατελείωτες ουρές, διαμαρτυρίες, καυγάδες και νααααα τα συνεργία των καναλιών. Κι αναρωτιούμαι τώρα, εγώ πήγα στην τράπεζα κάτω από το σπίτι, περίμενα 3 λεπτά και σε 5 είχα το συμπαθητικό αυτό σηματάκι στα χέρια μου. Όλοι αυτοί στις ουρές στην εφορία δεν έχουν μια τράπεζα κάπου κοντά τους να πάνε να ξεμπερδέψουν με το σήμα; Είμεθα εθνικώς γιαχού;
Φτάνω λοιπόν στο ταμείο. Ο πολύ ευδιάθετος και συμπαθητικός κυριούλης εκεί, μετά από ανταλλαγή ευχών, με εξυπηρέτησε. Και καθώς μετρούσε τα €120 που του έσκασα για το σήμα, ξαφνικά ήρθε η Τελοσχρονιάτικη Κακία Νο.1 να με στοιχειώσει!!!
Τα αυτιά μου δέχτηκαν αυτό το υψηλής συχνότητας ντίνγκι-ντίνγκι που κάνουν τα τρίγωνα! [τα μεταλλικά, όχι τα Σαλονικιώτικα!] Πιτσιρικάς τριγωνοφέρων και κοκοφωνίξ, με διάθεση είσπραξης είχε εισβάλει στην τράπεζα και στην καλή μας διάθεση. Ξεκίνησε τα πρωτοχρονιάτικά κάλαντα σε εκδοχή πιτσιρικά τριγωνοφέροντος και κακοφωνίξοντος:
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
σ' εισ' αρχόντισσα κυρί-ι-ι-ι-α-α-ααα!
Άγιος Βασίλης έρχεται
Ψηλή μου δεντρολιβανιά-α-α-α-α!
Με κοίταξε ο κυριούλης και, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα, ξεστόμισε ένα απογοήτευσης κι απόγνωσης "ω, Παναγιά μου!" Συμφώνησα απόλυτα μαζί του.
Μα πάνε καλά τα μικρά; Μας δουλεύουν κανονικότατα ΚΑΙ αυτά; Πάε χρυσό μου να μάθεις τα λόγια! Κάνε μια γαργάρα με ένα-δυο ωμά αυγά να ανοίξει η φωνή! Σε ίδρυμα με λεφτά ήρθες, λεφτά που ήρθες να εισπράξεις! Αν είναι να την κάνεις τη δουλειά, κάνε την σωστά τουλάχιστον. Εγώ και οι υπόλοιποι στην τράπεζα σε τι σου φταίξαμε;;;;;
Έφυγα τρέχοντας.
Νομίζω ότι 2 τελοσχρονιάτικες κακίες φτάνουν για τώρα. Αν πάρει μπρος το αμάξι και μιας και τα τελευταία χρόνια ο ασπρομουσάτος ταρανδοκινούμενος παππούλης με έχει χ...[μπηπ]...σμένο κανονικότατα, θα πάω να μου αγοράσω το δωράκι μου χωρίς να έχω το άγχος του αν θα το βρω κάτω από το δέντρο αύριο. Από την άλλη σιγά να μην περνούσα το '10 being εξαναγκαστικά a good boy, για να μου φέρει εκείνος δώρο! Πριτς! [Τελοσχρονιάτικη Κακία Νο.3 ίσως;]

Καλή χρονιά και τα μάτια σας 11!