Sunday, 29 July 2007

Στεναχωρημένη Πανσέληνος

6 comments:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Τί να δει σε μας εδώ κάτω, καλέ μου φίλε;
Εμείς ας χαμογελάμε ακόμη όσο μπορούμε.
Καλό σου βράδυ!

Γλαρένιες αγκαλιές

Cinestef said...

@φυρ-μιγ δην x2

Εγώ πάντως, σκαρφάλωσα σε ένα βράχο απόψε και της χαμογέλασα. Μου έδωσε την εντύπωση ότι για ένα δευτερόλεπτο, χαμογέλασε κι εκείνη.

Ευχές για μια όμορφη εβδομάδα!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

΄Οσο αδειάζει τούτη η πόλη ΟΛΑ της τ΄αγαπώ...
Νύχτες και μέρες, χαραυγές και δειλινά..
Το επιδιώκω να είμαι εδώ όταν μένει ...μόνη
Να 'σαι καλά!

Γλαρένιες αγκαλιές

Aντώνης said...

Έλα μωρέ που είναι στεναχωρημένη. Βασίλισσα είναι. Γίνεται να είναι στεναχωρημένη; Ε, εκτός κι αν είναι η Νταϊάνα...

Cinestef said...

@φυρ-μιγ δην x2
Κι εμένα μου αρέσει η πόλη αυτή όταν αδειάζει. Το σημαντικό είναι να βρει κανείς τον χρόνο να κάνει το lay back, relax and enjoy.
Σ'ευχαριστώ για τις αγκαλιές... έπιασαν τόπο.

@Αντώνη
Ίσως δεν το διατύπωσα σωστά. Στεναχωρημένος ήταν ο αυτόπτης της πανσέληνου...

Anonymous said...

γενικά το φεγγάρι βγάζει μια στεναχώρια, μια μελαγχολία κάθε φορά που το κοιτάζουμε. ε, τώρα, αν είμαστε κι εμείς λίγο κάπως, τότε...

καλημέρα!