Wednesday 29 August 2007

Πριν ένα Χρόνο...

...σας βρήκα πεταμένα σ'εκείνο τον κάδο σκουπιδιών.
Τότε ήταν που τρέξαμε όλοι να σας δώσουμε νερό και γάλα με σύριγγες και μπιμπερό.
Σας έφερα σπίτι και τρεις άνθρωποι ολημερίς κι ολονυχτίς τάιζαν, πότιζαν και μάζευαν ντόγκι ντου απ'όλο το σπίτι. Τώρα θα έχετε γίνει σκέτοι μαντράχαλοι. Αν ο δαίμων της μπλογκόσφαιρας μπορούσε να έρθει και να ψιθυρίσει στο αυτάκι του καθενός σας, θα σας έλεγε ότι ο CineDad σας σκέφτεται και σας αγαπάει ακόμα...
Ηρακλή, Porky, Chocolate, Black-Eye και Αρουραίε μου!

9 comments:

Ε.Α. said...

o Arouraios thymamai eixe kapsei kardies apo tin prwti stigmi!!!
perase enas xronos?
Happy Birthday you guys! Woof! :) :) :) :) :)

Kalimera CineStefanito & Figaro, mon Canine Extraordinaire! :)

Αλεξάνδρα said...

ευτυχώς που κυκλοφορούν Cinedads και υιοθετούν αυτά που οι ξεδιάντροποι πέταξαν στα σκουπίδια...

Εύγε

και πολλά πολλά φιλιά

Provato said...

πο πο είναι τέλειοι σκύλαροι. πολύ τους γουστάρω. καλά, αφού τους έσωσες πρέπει να έχεις το καλύτερο φακ κάρμα όλων των εποχών. μπεεεε φίλε! :-)

g for george said...

Επιτέλους λίγη αισιοδοξία και ζωή μέσα σε όλα αυτά που ζούμε.

:-**

Marvin said...

Sweeeeeeeet! Δεν ειναι καποιο απο αυτα ο Cinedog, ετσι?

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Τα χρυσά μου, έψαχναν το ένα την κοιλιά του άλλου για να θηλάσουν. Τους έλειψε η θαλπωρή της μάνας τους αλλά όχι η αγάπη η δική σου Cinedad.
΄Υστερα από την οδύνη τούτων των ημερών, με έκανες και χαμογέλασα.
Καλό σου βράδυ!

Γλαρένιες αγκαλιές

Cinestef said...

@Espressionist
Ναι, πέρασε ένας χρόνος. Τα θυμάσαι κι εσύ φαντάζομαι... Κι αυτός ο Αρουραίος έκαψε τις καρδιές των άλλων και ράγισε την δική μου... Αλλά αυτός πάντα ήταν ο ρέμπελος της παρέας.

@Adiple
Θενξ κούκλα!

@Μπεεεεεεε
Μπέεεεεεεε

@Τζι
Έτσι λέω κι εγώ αγαπητέ Τζι!

@Marvin the Martian
Όχι, ο CineDog απλά επέβλεπε. Το αυστηρό του βλέμμα ήταν μονίμως στραμμένο προς τα μωρά.

@Γλαρένια
Χαίρομαι που χαμογέλασες! Κι εγώ τους σκέφτομαι και χαμογελώ...
Φιλιάααααααα

pixelcitizen said...

Χαίρομαι πολύ γι'αυτο που έκανες...Τώρα που είναι τα cinedogάκια;

Κώστας said...

Μου θυμίζεις μια παρόμοια ιστορία με άσχημο όμως τέλος.... :(